zaterdag 4 oktober 2025
Schapen, Gehoornde Bokken en Lichamen
Bericht van Onze Heer Jezus aan Valentina Papagna in Sydney, Australië op 11 september 2025
Vandaagochtend, terwijl ik bad, kwam de Engel en nam me mee naar het Vagevuur. Dit deel van het Vagevuur is niet zo donker als andere delen. Daar ontmoetten we vele zielen. Ik reinigde en was voor deze zielen, hun zonden zuiveren die ze nog steeds in het Vagevuur dragen.
Vervolgens zei de Engel: "Kom met me, je moet iets getuigen waar Onze Heer Jezus wil dat jij het getuigt."
Plotselijk verlieten we die specifieke plek in het Vagevuur en kwamen aan op een groot open gebied. Op de afstand stond een groot huis. Binnen de omheining van het huis merkte ik veel schapen en bokken op. Er waren meer bokken dan schapen, en ze probeerden de schapen weg te duwen. De bokken waren zwart-wit gekleurd met grote hoorns, terwijl de schapen allemaal wit waren.
Ik stond kijkend met de Engel. Ik vroeg: "Wat stelt dat voor?"
De Engel zei: "De lammeren stellen mensen voor — zij zijn kalm, maar nu dringen de bokken gewelddadig op."
Terwijl de Engel en ik dichterbij kwamen, merkte ik een klein tafeltje op, en naast het stond een vrouw van robuuste bouw. Een groot stuk vlees omhoog houdend, vergelijkbaar met een hamschouder, legde ze het op het tafeltje en begon grote brokken af te breken om de bokken te voeren. Ik kijkte in schok toe hoe de bokken het vlees tot op het laatste stuk opslurpten.
Ik kwam dichterbij deze enorme vrouw, en ik zei: "Je zou hen geen vlees moeten geven. Waarom geef je hun vlees — zij zouden gras eten?"
Ze antwoordde ruw: "Ik kan doen wat ik wil! Ik voed hen omdat ik weet waarom ik ze voer — binnenkort zullen ze in oorlog zijn." Deze vrouw was erg abrupt en boosaardig.
De Engel zei toen tegen mij: "Kom binnnen."
We gingen het grote huis binnen. Daar stond Onze Heer Jezus, jong en mooi, en Zijn haar was niet lang tot op de schouder zoals ik Hem gewoonlijk zie, maar iets korter. Hij praatte met enkele mensen, maar glimlachte naar mij toen ik het huis binnenging.
Plotselijk beseffend dat ik in de aanwezigheid van Onze Heer was, knielde ik en zegende mezelf, zeggend: "O Eer aan U, mijn Heer Jezus Christus." Onze Heer glimlachte.
Voor Onze Heer stond iets dat leek op een stuk papier met lijnen. Onze Heer hield in Zijn hand een gouden tekstmarker en begon te tekenen op het papier. Hij ontwierp een mooi patroon gevuld met goud.
Terwijl Hij tekende, stelden de mensen Hem vragen. Hij keek omhoog naar hen, maar bleef doorgaan met Het Ontwerp van Zijn tekening.
Aan de muur, dicht bij Onze Heer Jezus, was een plank met lichamen, rechtop gezet, ongeveer een dozijn in een rij. Elk lichaam was omwikkeld in lichtblauw glanzend materiaal.
Ik dacht: 'Waarom zouden ze hier zijn?'
Onze Heer roepte de Engelen bij en zei: "Verwijder hen, een voor één. Neem hen weg." Zij deden zoals Onze Heer vroeg, zachtjes verwijderend de lichamen een voor één, door de deur heen gaand.
Terwijl ik alles rond me heen keek, kijkte ik ook naar het mooie ontwerp dat Onze Heer op papier had gemaakt en wonderde af wat het betekende.
De mensen vroegen Hem: "Maar Heer Jezus, wanneer ga je iets doen? We bidden ernstig voor de mensen op aarde. Wanneer gaan ze veranderen?"
"Ik weet dat jullie dat doen," antwoordde Jezus. "Wees geduldig, Ik werk eraan. Ze zijn erg koppig op aarde. Hun harten zijn erg koppig — ze willen niet veranderen."
Plotseling kwam ik terug in mijn kamer. Ik vroeg me af wat ik had gezien. Ik weet dat de bokken met hoorns het kwaad voorstellen, maar ik weet niet wat de betekenis is van de lijken.
Vervolgens, op 13 september 2025, 's avonds voordat ik in bed bad de Goddelijke Barmhartigheid en mijn avondgebeden, zei ik: "Heer Jezus, ik begrijp dat visioen nog steeds niet duidelijk."
"Kijk in het Boek der Openbaring — dat zal je vertellen," antwoordde Hij.
"There is veel gaande. Ze staan erg dicht bij oorlog. Ze willen oorlog, en het zal gebeuren. Bid zeer veel."